De tijd vliegt!

Zojuist las ik onze laatste nieuwsbrief nog even door. Wat is er na het uitkomen van deze nieuwsbrief weer veel gebeurd. Iedere week opnieuw beleven we zoveel mooie en indrukwekkende gebeurtenissen. Binnen ons jonge gezin, als koppel, in de community, in het ziekenhuis: overal is beweging en wisselen gebeurtenissen zich in hoog tempo af. Ik zal proberen weer wat momentjes met jullie te delen in deze nieuwe nieuwsbrief.



PATIENT STORIES

Het hoogtepunt van de afgelopen maanden is het feit dat het ziekenhuis volop in bedrijf is. Dit is het hart van onze missie en daarom zijn we zo dankbaar dat we honderden patiënten kunnen helpen. Vorig jaar hebben we veel problemen en hobbels ondervonden, we hebben zelfs het ziekenhuis een aantal weken moeten sluiten. Het is daarom extra speciaal om nu ‘vol gas’ aan het werk te zijn. We hebben inmiddels meer dan 500 operaties kunnen uitvoeren. Dit jaar staan 1700 operaties op de planning. Steeds meer horen we de prachtige patient verhalen.

Zo ook het verhaal van Tera, zie het filmpje. Mees speelde hier viel mee tijdens de ontmoet momenten op deck 7, samen spelletjes spelen of kleuren. En na de operatie konden ze samen voetballen in het Hope Center!

Het is indrukwekkend wat de chirurgen en verpleegkundigen op deck 3 allemaal doen, maar even zo indrukkend is de sociale en emotionele impact op patiënten. We mogen niet alleen genezing brengen, maar ook hoop en een nieuwe toekomst. Door de operatie kunnen patiënten weer deel uitmaken van de maatschappij, vinden ze weer aansluiting bij communities, verandert somberheid in blijdschap en zien patiënten de toekomst weer zonnig tegemoet.

Deze week nog kwam ik meerdere malen een patiëntje met O-benen tegen op de gangway. Ik liep naar beneden, deze patiënten liepen de operatie tegemoet. Het raakte me hoe levensbepalend deze ene wandeling voor hen gaat zijn. Na de operatie kunnen ze weer spelen en voetballen zoals alle andere kinderen van hun leeftijd.

Ook komen patiënten tot geloof, doordat ze door de vrijwilligers iets van Jezus’ liefde en bewogenheid proeven. Deze verhalen zijn eigenlijk het meest indrukwekkend. We zijn dankbaar dat we een bijdrage kunnen leveren aan deze veranderde mensenlevens. Ook onze levens worden getransformeerd en veranderd door alles wat we mogen zien en meemaken!

We mogen zelf geen foto's maken van patienten. Hieronder een paar foto's gemaakt door onze communicatie afdeling. Dit zijn de artsen, verpleegkundigen en patiënten waar we dagelijks mee optrekken. Echt een voorrecht!

OP BEZOEK BIJ DE LOCALS

In mijn team heb ik ruim 20 daycrew, mensen uit Madagaskar die met ons werken. In totaal werken er zo'n 250 Malagasy's aan boord. Deze mensen krijgen betaald en kunnen zodoende een bestaan opbouwen. Het is een groot plezier om met deze mensen te mogen werken. Ze zijn zo dankbaar dat ze onderdeel kunnen zijn van de missie en zodoende iets voor hun landgenoten kunnen betekenen. Hun vriendelijkheid en behulpzaamheid is aanstekelijk.

Regelmatig worden we uitgenodigd bij een daycrew thuis. Vaak in combinatie met een bezoek aan hun kerk. Het is prachtig om zo wat meer verbinding te creëren (buiten het werk om) en te zien hoe deze mensen leven. Naast dat deze mensen veel schoonheid in zich hebben, dragen ze ook vaak ontzettend veel leed met zich mee. Dit ontdek je pas, wanneer je met ze in gesprek raakt en bij hen thuis op bezoek komt. Aan de buitenkant lijkt alles op orde, maar steeds vaker hoor ik over de immense verliezen en het grote leed dat mensen met zich meedragen. Door de enorme armoede en slechte gezondheidszorg in dit land overlijden heel veel mensen aan onschuldige kwalen en is de kindersterfte immens hoog. Des te meer is hun dankbaarheid en vriendelijkheid inspirerend voor ons.



MIJLPALEN EN FEESTDAGEN WORDEN GEVIERD

Mijlpalen worden gevierd. Zowel binnen ons gezin als in de community. We delen het leven met elkaar; iedere dag is er wel iemand jarig, wordt er wat gevierd of heeft iemand een bijzondere prestatie geleverd. Ook de christelijke feestdagen en de nationale feestdagen worden niet vergeten.

Zo hadden we afgelopen maanden Siebe die voor het eerst op het potje zat, de verjaardag van Eline, Koningsdag, Pasen, de verjaardag van Siebe, de nationale feestdag van Canada, acapella crew concert Key of Sea, Mees' eerste fietstochtje, ons huwelijksjubileum en ga zo maar door. Naast de drukte van onze baan en ons bestaan, proberen we ruimte te maken voor deze bijzondere gebeurtenissen. Samen met vrienden en soms zelfs samen met de hele community staan we stil bij deze mooie momenten.

Elke avond is wel wat te doen aan boord; Bijbelstudie, Trivia night, Key of Sea koor, volleyballen op de dock, ballet les, spelletjes avond, couples group.

MINI BAKKERIJ

We houden allebei erg van bakken en kokkerellen. In Nederland bakten we al regelmatig ons eigen brood. Ook aan boord hebben we deze traditie voortgezet. Iedere week bakken we een heel aantal zuurdesembroden en crackers en maken we onze eigen Granola. Inmiddels maken we ook wekelijks andere crew members blij met onze broden. Zo spelen we ons eigen mini bakkerijtje aan boord.



VRIJDAGOCHTENDEN

Ook deze fieldservice verzorgt Eline een workshop in het Hope Centre. Naast onderwijs over de menstruatiecyclus, leert Eline de dames hoe ze een herbruikbare sanitary pad kunnen maken. Eline geniet enorm van het contact met de vrouwen. De vrouwen zijn enorm leergierig en dankbaar voor deze workshop. Deze zelfgenaaide pads zijn veel comfortabeler dan de middelen die ze doorgaans gebruiken. Voor vele vrouwen is het kopen van maandverband veel te duur. Dit is een prachtige, duurzame oplossing.

Deze ochtend heeft Johan wat tijd samen met Siebe. Meestal fietsen we door de stad, doen wat boodschapjes en drinken een kokosnoot.



STADSLEVEN

Toamasina (ook wel Tamatav) is echt onze thuisstad geworden. Ondanks dat de stad niet te vergelijken is met welke Europese plaats dan ook, we voelen ons erg thuis hier. We kennen de stad goed en weten onze favouriet plekjes te vinden. Het is een grote zegen om hier in deze haven te liggen. De stad is toegankelijk, de mensen zijn erg vriendelijk en overdag is de stad relatief veilig en heb je best wat bewegingsvrijheid.

We hebben inmiddels ook wat vriendschappen ontwikkeld met mensen uit de stad. We spreken regelmatig af en komen bij elkaar over de vloer. Het is verrijkend om onderdeel te mogen zijn van elkaars leven en een inkijkje te krijgen in elkaars cultuur en leven.

CULTURAL HIKE

Een paar weken geleden hebben we samen een heerlijke hike gemaakt. De kids konden we die ochtend bij onze buren brengen, zodat we echt samen even op pad konden. Onder leiding van een gids hebben we de omgeving van Tamatav ontdekt. En wat een prachtige natuur kent dit land. We struinden dwars door de wildernis, omgeven door alleen maar bomen, struiken en planten. Echte bush-bush, zeg maar. De gids heeft ons van alles verteld over de verschillende planten en dieren en over de manier waarop alle gewassen worden verbouwd, geoogst en verkocht. We kwamen moe, maar volledig opgeladen terug! En ook de kids hebben de grootste lol gehad met onze Zweedse buurfamilie.



MEN’S RETRAIT

Chaplaincy is de afdeling die verantwoordelijk is voor het geestelijk welzijn aan boord. Vorige maand werd er een Men’s retrait georganiseerd. Samen met zo’n 30 mannen hebben we de afzondering en stilte opgezocht en samen God aanbeden, geluisterd naar een aantal overdenkingen en wat sport en spel gedaan. Ook dit keer weer op een prachtige locatie, net buiten de stad.



CREATIVE ARTS

Het curriculum van de school zit vol met creatieve vakken. Er wordt veel geschilderd, muziek gemaakt, gefotografeerd en andere kunst gemaakt. Aan het einde van het schooljaar vond de Creative Arts avond plaats. Een avond vol met muziek en kunst ontwikkeld door de Academie studenten. Ook Mees mocht vol trots de liedjes ten gehore brengen die hij samen met zijn klasgenootjes had ingestudeerd. Prachtig om te zien hoe Mees het afgelopen jaar is ontwikkeld en nu vol trots en uit volle borst meezingt met de liedjes.



VAN PRESCHOOL NAAR KINDERGARTEN

Momenteel is het zomervakantie. Dit betekent dat Mees de pre-school achter zich heeft gelaten en na de zomer naar de Kindergarten gaat. Hij kan niet wachten om nog meer te leren en vanaf dan ook ’s middags naar school te gaan. We zijn enorm gezegend met een school aan boord waar de kinderen goed onderwijs kunnen ontvangen. Mees ontwikkelt en groeit enorm snel, mede door de kleinschaligheid van de school.



DE STREKEN VAN SIEBE

Siebe gaat nog niet naar school, maar houdt vooral Eline lekker bezig. Siebe is een grote avonturier en is altijd op zoek naar nieuwe dingen. Hij geniet enorm van het contact met de crew. Sinds kort kan hij ook 1 keer per week een uurtje naar de pre-school, gewoon omdat de pre-school teacher dat leuk vindt. Siebe loopt vol trots met zijn rugzak, net als zijn grote broer, naar school en geniet enorm van alles wat hij daar mag doen en leren. Hij begint steeds meer te praten. Zijn voorkeurstaal is toch echt Engels. Deze week hoorden we zijn eerste Engelse zin: ‘I don’t know…’ zei hij uit het niets.



TRIPJES

Om het harde werken en intensieve leven aan boord vol te houden, nemen we regelmatig een klein beetje afstand van het schip. Soms is een dagje voldoende om op te laden, soms hebben we een paar nachtjes nodig. De afgelopen maanden zijn we op een korte vakantie naar Mantasoa geweest, een prachtig gebied met een heel groot meer. Volgende week hopen we voor een klein weekje naar Ile Sainte Marie te gaan, een eiland in de Stille Oceaan, niet ver uit de kust.



AFSCHEID NEMEN

Na 1,5 jaar hebben we ook afscheid genomen van de eerste longtermers. Een aantal mensen waarmee we vanaf het begin hebben opgetrokken zijn naar huis teruggekeerd. Afscheid nemen is onderdeel van de Mercy Ships cultuur, maar deze Farewells vallen soms toch best zwaar. Je doet alles samen werken, sporten, spelletjes avonden en soms deel je drie keer per dag de maaltijd met elkaar.

Vooral als er onverwachts en door omstandigheden plotseling afscheid genomen moet worden. In onze vorige nieuwsbrieven hebben we verteld over onze speciale en goede vriendschap met onze Zweedse buren. Zij zijn vorige week helaas vervroegd naar huis gekeerd. Voor ons allemaal een zware domper, ook voor Siebe en Mees die een erg speciale band met deze familie hadden opgebouwd.

ENORM VEEL DANK

Steeds opnieuw beseffen we ons dat we deze missie niet zonder jouw hulp en ondersteuning kunnen doen. Het is zo bijzonder te ervaren dat jullie steun en support het mogelijk maken dat wij dit mooie werk kunnen en mogen doen. We doen het écht samen! Jullie betrokkenheid, gebed en berichtjes; jullie financiële steun: het is allemaal heel waardevol voor ons! God zegent ons met alles wat we nodig hebben, daar zijn we Hem, maar ook jullie enorm dankbaar voor!

En ook heel erg bedankt voor de lieve kaartjes en pakketjes die we zo nu en dan mogen ontvangen. Het duurt even voordat het aankomt, maar we genieten er enorm van! Een boterham met hagelslag smaakt dan extra lekker.

WAT NA MERCY SHIPS?

We hebben besloten om vooralsnog ons commitment aan boord niet te verlengen. Zoals het er nu uitziet, verlaten we aan het einde van het jaar het schip. We zijn echter nog niet klaar met Mercy Ship. Ons hart is nauw verbonden met de missie. Johan is daarom nu aan het kijken of hij op één of andere manier verbonden kan blijven aan Mercy Ships. Hij heeft allerlei gesprekken met mensen binnen Mercy Ships. Jullie gebed in dit hele proces is meer dan welkom! We vertrouwen erop dat God nieuwe dingen voor ons aan het voorbereiden is. We verlangen ernaar om te zijn op de plek die Hij aan het voorbereiden is.

'May the God of hope fill you with all joy and peace as you trust in him, so that you may overflow with hope by the power of the Holy Spirit.'
Romans 15:13 NIV 

Lieve groet,

Familie Klein