Nieuwsbrief
Nieuwsbrieven
Inmiddels liggen we alweer ruim zes weken in de haven van Toamasina. Een stad aan de oostkust van Madagaskar, gelegen aan de Indische Oceaan. Steeds meer raken we thuis in deze stad en in dit land. Een prachtig land met schitterende natuur en hele mooie mensen. Maar ook een land vol armoede en bijzonder slechte gezondheidszorg. We zijn dankbaar dat we hier mogen zijn en ons mogen voorbereiden op onze fieldservice in dit land.
De laatste week in Nederland De laatste twee weken in Nederland verbleven we in de Stamboom, een heerlijke plek bij Lennard en Eline in de tuin. We hebben genoten van de relatieve rust en hebben goed afscheid kunnen nemen van geliefden. De zaterdag voor kerst hadden we een mooi ‘Vaarwel’ moment met vrienden en familie in de Houtzagerij. Het was speciaal om onze geliefden nog eventjes dichtbij te hebben en afscheid te kunnen nemen van de mensen die dicht bij ons staan. Als afsluiting van deze fijne middag hebben vrienden en familie voor ons gebeden en ons uitgezegend. Het is bemoedigend om zoveel support en betrokkenheid te ervaren.
De stamboom Ik (Johan) schrijf deze nieuwsbrief vanuit de Stamboom. Een heerlijke plek van rust en ontspanning, middenin ons dorp. We hebben het grote voorrecht om de laatste twee weken voor ons vertrek te verblijven in dit heerlijk vakantiehuisje van en bij Lennard en Eline. Na een drukke en intensieve periode hopen we hier nog even lekker tot rust te komen en op te laden voor alles wat komen gaat. We genieten van de laatste ontmoetingen met vrienden en familie en kunnen vanuit hier onze laatste voorbereidingen treffen voor ons vertrek.
Afgelopen maandag ben ik (Johan) teruggekomen van een kort bezoek aan de Africa Mercy. Ik was daar om alvast kennis te maken met collega’s, thuis te raken op het schip en alvast wat ingewerkt te worden in mijn functie als Hotel Services Manager. Het was een hele goede en waardevolle tijd! Diner om 01.30 uur Op de heenreis vlieg ik vanuit Amsterdam naar Durban, met een overstap in Dubai. Op de dag van vertrek is het erg stormachtig in Nederland, maar gelukkig vertrekt mijn vlucht om 23.00 uur zonder vertraging. Door de turbulentie krijg ik wel pas om 01.30 uur een warme maaltijd geserveerd... Aangekomen in Durban word ik opgepikt door iemand van Mercy Ships waarna ik via het immigratiekantoor naar de Africa Mercy word vervoerd. Ik ben doodmoe, dus ik wil heel graag slapen, maar uiteindelijk heb ik in het immigratiekantoor bijna 1,5 uur op een stempel gewacht. Achteraf gezien bleek die stempel helemaal niet eens nodig. Welkom in Afrika! The gangway Het is heel bijzonder om uiteindelijk de gangway (trap) van het schip op te lopen. Een schip waar we al zo lang een voorstelling van proberen te maken. Iets waar we al zo lang naar uitkijken. Ik word vriendelijk ontvangen door de receptioniste en krijg de eerste veiligheidsinstructies. Vervolgens word ik netjes naar mijn cabin begeleid. Een ruime eenpersoons hut met veel kastruimte, een bureau en een gedeelde douche. Zonder ramen en daglicht, dat dan weer wel… Shilo, mijn leidinggevende klopt nog even op mijn deur om me te verwerkomen. China Town De volgende dag word ik uitgenodigd om mee te gaan shoppen. Een mooie mogelijkheid om kennis te maken met Durban. We gaan op zoek naar nieuwe attributen voor het café, want deze kan wel een upgrade gebruiken. We belanden uiteindelijk in een giga loods met allemaal Chinese troep (China Town). Leuk dat ook mijn directe collega-managers mee gaan. Een mooie manier om direct wat kennis te maken. Voor mij een allereerste kennismaking met het echte Afrika. De lucht, de mensen, het verkeer, het groen, de herrie; alles is wel echt anders hier. Tussen de middag lunchen we in een steakhouse (ik kies voor Kudu, een soort antilope) en halverwege de middag komen we weer terug op het schip. Ik loop wat rond en probeer mezelf wegwijs te maken. Al snel wordt het vertrouwd en weet ik me beter te oriënteren. Secure for Sale Dinsdag staat de vaart van Durban naar East London gepland. Voorafgaand worden heel, heel veel procedures gevolgd. Veiligheid is een enorm belangrijk thema op het schip, in de maritieme wereld. Alle zaken worden gezekerd en vastgebonden, de voltallige bemanning wordt gebrieft en geïnstrueerd. De Safety and Security Officers hebben het uiterst druk. Stowaway search Onderdeel van alle procedures is de stowaway search. Het hele schip wordt onderzocht op verstekelingen. In teams worden alle dekken uitgekamd. Ik mag dek drie, het ziekenhuisdek, doorzoeken. Alle kasten, hoekjes, nisjes en schachten worden doorzocht. Leuk om zo alle hoeken en gaten van het ziekenhuisdek te ontdekken. Deze zoektocht is belangrijk, want als er gedurende de vaart een verstekeling wordt gevonden, is de kapitein verplicht terug te varen naar de haven van vertrek. Dit wil je natuurlijk zien te voorkomen. Eén bemanningslid had zich bewust ergens verstopt; helaas is deze persoon niet gevonden. Sail away Uiteindelijk verlaten we de haven van Durban. De loods komt aan boord en begeleid ons uit de haven. De vaart blijkt uiteindelijk zo’n 28 uur te duren. We varen naar internationale wateren en hebben onderweg te maken met onstuimig weer. Het schip gaat flink heen en weer. We werken nog wel wat, maar als snel pakken we onze rust en proberen we wat te relaxen. De crew nurse heeft ons advies gegeven over wat wel en niet te doen tijdens de vaart en heeft medicatie uitgedeeld. In het kader van voorkomen is beter dan genezen neem ik deze medicatie. Blij toe, want een dergelijk deining doet wel wat met je lichaam. Walvissen Tijdens de vaart breng ik een bezoekje aan de brug. Mooi om te zien hoe de kapitein en zijn team het schip door de woeste zee weet te begeleiden. Vanaf de brug zie ik wat walvissen. Althans, ik zie de fonteinen die ze uitspuiten. Tours en inwerken Gedurende de week krijg ik een uitgebreide rondleiding over de verschillende dekken en worden mij de verschillende afdelingen getoond. Op deze manier krijg ik al goed inzicht in hoe dingen zijn georganiseerd en hoe afdelingen functioneren. Het afgelopen jaar is er hard gewerkt op het schip en zijn er geen operaties en trainingen uitgevoerd. Vele werkmensen hebben afdelingen verbouwd en opgeknapt. Veel zaken zijn nog niet opgeruimd of zijn nog niet op z’n plek gebracht. Ook voor mijn afdelingen (housekeeping en hospitality) zijn veel zaken nog niet op orde en moeten veel procedures en werkwijzen worden aangepast en bijgewerkt. Met mijn proceskennis en –inzicht zie ik direct veel verbetermogelijkheden. De komende maanden moet de basis op orde worden gebracht, zodat we ook aandacht kunnen blijven schenken aan adhoc verzoeken en de waan van de dag, zonder dat daarbij de afdelingen omvallen of niet meer functioneren. Vanaf februari komen er veel nieuwe vrijwilligers aan boord, dan is het zaak dat de afdeling goed is gestabiliseerd. Samen met mijn leidinggevende ben ik enthousiast om dit alles aan te scherpen en te stroomlijnen. In dat opzicht is het jammer dat ik maar zo kort aan boord ben. Door deze week, ben ik eind januari naar verwachting wel eerder op stoom, zodat ik samen met mijn collega-managers en ondersteuners een goede basis kan gaan neerzetten. Family Cabin Gedurende de week heb ik onze toekomstige cabin kunnen zien. Een ruime familiehut met veel ramen en een redelijk ruime woonkamer. Heel leuk en handig om alvast wat gevoel te krijgen bij ons nieuwe huisje en te inventariseren wat we allemaal mee kunnen nemen. We zitten vrij vooraan op dek 6, stuurboordzijde. Vlakbij de dining room, the international lounge en de trap naar dek 7 (buitendek). Echt een heel prima cabin! Goede voorbereiding Sinds dat we getrouwd zijn, zijn we nog nooit zo lang bij elkaar vandaan geweest. We hebben elkaar flink gemist, maar konden gelukkig veel contact houden via videobellen. Voor Eline was het soms even hard werken met twee jonge kinderen, maar ze heeft het fantastisch gedaan. Ergens voelt het dubbel dat we ons avontuur zo los van elkaar zijn gestart, maar uiteindelijk zijn we ook dankbaar voor deze mogelijkheid. We verwachten dat het gewenningsproces straks voor ons allemaal wat gemakkelijker gaat. Tijdens deze week heeft Eline, naast de zorg voor de kids, heel veel dozen ingekapt, luiers en babyvoeding besteld en heel wat spullen naar de kringloop gebracht. Samen was het een goede week van voorbereiding. Ook voor Mees is dit een goede voorbereiding geweest. Ik heb veel kunnen laten zien van het schip en hij heeft leren videobellen. Mees heeft goed door dat er wat staat te gebeuren. We proberen hem goed, maar gedoseerd voor te bereiden op zijn nieuwe toekomst. Dozen verschepen Vandaag hebben we een heel aantal dozen en spullen in Rotterdam gebracht. Deze dozen worden via Mercy Ships Holland verscheept naar het schip. Hopelijk zijn deze spullen dan aanwezig als we in januari aan boord gaan. Gelukkig heb ik deze week al flink wat luiers en babyvoeding kunnen inslaan, dus de eerste voorraad staat alvast klaar in onze hut. Ons huis Gelukkig mogen we ons huis toch onderverhuren via de huisbewaringsconstructie. Dit betekent dat een bevriend stel gedurende twee jaar in ons huis mag wonen. Daar zijn we enorm dankbaar voor! Het scheelt ons flink wat organisatie (niet het hele huis hoeft leeg) en het geeft ons meer zekerheid voor als we over twee jaar terug naar Hardinxveld zouden willen. Laatste voorbereidingen In Nederland zijn we nu echt bezig met de laatste voorbereidingen. Presentaties geven, geïnterviewd worden, twee familie weekendjes, sponsoring verder uitbouwen, TFT verder vormgeven, verzekeringen afsluiten, voorbereidingen voor de onboarding in Texas, etc. Belangrijke data Zondag 19 november: presentatie in de Christengemeente Zaterdag 16 december: verhuisdag Zondag 17 december: uitzegendienst in de Christengemeente Zaterdag 30 december: vertrek naar Texas Donderdag 4 januari t/m vrijdag 19 januari: onboaring in Texas Zaterdag 20 januari: vertrek naar Zuid-Afrika Maandag 22 januari: aankomst op de Africa Mercy in East London Woensdag 25 januari: vertrek Africa Mercy naar Madagaskar (duur: 5 tot 7 dagen) Dank voor de steun We worden op veel manieren ondersteund. Door gebed, door praktische handjes, mentale ondersteuning en financieel. We zijn daar enorm dankbaar voor en zien Gods voorzienigheid daarin. Dank voor jullie steun! Vriendelijke groet, J&E, M&S
Nog een kleine twee maanden te gaan Het is vandaag 5 november 2023. Over een kleine twee maanden zitten we in het vliegtuig naar Texas! Waanzinnig! Wat een enerverende maanden hebben we achter de rug. En wat zien we uit naar wat komen gaat! Via deze eerste nieuwsbrief brengen we je graag op de hoogte van de afgelopen maanden en kijken we samen vooruit. Ik schrijf deze nieuwsbrief terwijl ik zit in het café van de Africa Mercy in Zuid-Afrika. Hoe ik hier ben beland, lees je verderop in deze nieuwsbrief. Verlangen Ons Mercy Ships avontuur begint zo'n tweeënhalf jaar geleden. In de zomer van 2021 nemen we het besluit om ons concreet aan te melden bij Mercy Ships en zodoende handen en voeten te geven aan het verlangen dat eigenlijk al jaren in ons hart leeft. In ons verhaal lees je meer over de periode voordat we ons daadwerkelijke aanmeldden. Onwerkelijk Afgelopen zomer, we zijn op vakantie in België, zien we dat er een geschikte positie aan boord van de Africa Mercy vrijkomt. We ondernemen direct actie en in afstemming met onze coördinator vindt eind augustus een online interview plaats met de Hospitality Director vanuit Texas, de Chief Stewards van de Global Mercy vanuit Senegal en de Chief Stewards van de Africa Mercy vanuit Zuid-Afrika. Het is een aangename en fijne kennismaking en enkele dagen later ontvangen we de boodschap dat ze ons graag vanaf januari willen verwelkomen op de Africa Mercy. Ik kan starten als Hotel Services Manager. Er is wel haast geboden, want de functie staat al even open en hoe eerder we aan boord kunnen, hoe beter. Na wat eerste checks en reviews krijgen we eind september bericht dat ik ben aangenomen! Voor ons flink schakelen, want na ruim twee jaar 'radiostilte' gaat het nu ineens heel snel en wordt het heel concreet. Na een paar dagen van bidden, nadenken, gesprekken met dierbaren, besluiten we ervoor te gaan. Dankbaarheid en enthousiasme vervullen ons hart. De eerste paar weken voelt het onwerkelijk dat ons verlangen nu dan toch vorm lijkt te krijgen. Stroomversnelling Vanaf dat moment komt alles in een stroomversnelling. Onnoemlijk veel formulieren, checks, documenten, reviews en officiële zaken moeten worden geregeld, ingevuld en afgevinkt. Denk aan vaccinaties, voogdij, medische keuring, TBC tests, pedagogische checklists voor Mees en Siebe, aanmeldingsformulieren voor de pre-school, persoonlijkheidstests, uittreksels geboorteregister, gesprekken met Finance over funding, ontmoeting met mensen van het Member Care Team (soort pastoraal team), opzeggen van abonnementen, ontslagbrief, het opzetten van een ThuisFrontTeam, contact met onze kerkelijke gemeente in het kader van uitzending, nadenken over ons huis, maken van een website, etc. Samen zitten we in een lekkere flow van hard werken (naast de zorg voor ons energieke, jonge gezin en het werk bij Rivas), ervaren innerlijke rust en genieten van het avontuur waar we samen met God zijn ingestapt. Onboaring En dan ineens is het 5 november en duurt het nog maar twee maanden voordat we naar Texas vliegen. In Texas worden we in drie weken klaargestoomd voor ons leven aan boord. We krijgen onderwijs over de missie, visie en het DNA van Mercy Ships. We krijgen bijbels onderwijs over Gods Koninkrijk en de visie van Mercy Ships daarop. Ook worden we toegerust in het leven in een internationale community en is er volop ruimte om onze eigen wandel met God te onderhouden en van Hem te horen wat hij ons te zeggen heeft en wat Hij ons wil aanreiken voor deze periode. In het begin hadden we twijfels over het nut en de noodzaak van deze weken in Texas. Inmiddels zijn we overtuigd van de meerwaarde en zien we ernaar uit om vanuit ons leven in Nederland, langzaam over te gaan in het leven aan boord en in het wonen en werken in een community. Het is een hele onderneming om met twee jonge kinderen de halve wereld af te reizen, vanuit Texas vliegen we vervolgens door naar het schip dat in januari in Zuid-Afrika ligt, maar we vertrouwen erop dat God gaat voorzien in de dingen die we nodig hebben. Ook voor de immense reis. Stap voor stap, dag voor dag. Een lamp voor onze voet; een licht op ons pad. Trouwens, als het om voorzienigheid gaat: we zijn enorm dankbaar dat Erna, Eline's moeder, meereist naar Texas, zodat zij gedurende de drie weken voor onze kids kan zorgen. Dit maakt dat Eline ook het programma kan volgen. Echt heel fijn! In Zuid-Afrika Vanuit Mercy Ships kregen we het verzoek of ik alvast een periode aan boord zou willen komen om ingewerkt te worden. Als Hotel Services Manager ben ik o.a. verantwoordelijk voor de onboaring van alle nieuwe vrijwilligers. Het hospitality team waar ik leiding aan ga geven zorgt ervoor dat vrijwilligers op een comfortabele wijze aan boord komen, een geschikte en schone hut krijgen toebedeeld en snel thuisraken op het schip. Omdat het operatie programma in maart 2024 start, komen vanaf eind januari/begin maart heel veel nieuwe (medische) vrijwilligers aan boord. Dat zou dan ook precies de periode zijn waarin wij als gezin aan boord komen. Het risico bestaat dat ik dan wat achter de feiten aanloop en een hele pittige periode ga meemaken (écht alles is dan nieuw voor mij/ons). Het is daarom enorm fijn dat ik de gelegenheid heb om nu alvast wat thuis te raken op het schip, collega-managers kan leren kennen en ingewerkt kan worden op mijn functie. Wat is het bijzonder om hier nu al te zijn! Ik ben op de plek waar we samen al zolang een voorstelling van proberen te maken. Na een lange en intensieve reis ben ik vrijdagavond laat aangekomen. Het schip ligt nu in de haven van Durban. De afgelopen maanden is er hard gewerkt aan he schip en hebben er veel renovatie werkzaamheden plaatsgevonden. Er zijn nu nog veel werklui aan boord, veelal ook uit het land waar we nu te gast zijn. Dinsdag varen we naar East London waar het schip verder wordt klaargemaakt voor vertrek naar Madagaskar. Twee verschillende contexten De afgelopen dagen ben ik ondergedompeld in twee verschillende contexten. Allebei nieuw voor mij, dus ik heb heel wat indrukken te verwerken. Enerzijds het land Zuid-Afrika, met haar specifieke Afrikaanse geur, haar contrast tussen rijk en arm, haar enorme werkloosheidsprobleem en haar bijzondere procedures (Het immigratieproces bij de haven duurde ongeveer twee uur. Uiteindelijk ging het om één stempel...). Anderzijds het schip met haar eigen cultuur, omgangsvormen en samenstelling. De meeste managers waar ik mee ga samenwerken komen uit Amerika. Daarnaast heb ik al mensen ontmoet uit Zwitserland, Canada, Nederland, Madagaskar en Zuid-Afrika. Gisteren ben ik met Shilo (de Chief Steward, mijn leidinggevende) en een aantal andere mensen waar ik nauw mee ga samenwerken, Durban in geweest. We moesten wat items komen voor het café dat wat gerestyled moet worden. Verder moesten we wat snacks en versnaperingen kopen voor de kapitein voor tijdens de vaart naar East-London. Leuk om op deze manier al wat kennis te maken en tegelijk Durban te ontdekken. We hebben vooral veel tijd doorgebracht in China Town, een gigantische loods waar heel het aanbod van Ali-Express te koop was. Vooral heel, heel veel troep. Uiteindelijk zijn we goed geslaagd. Tussen het shoppen door hebben we geluncht bij een Steak House (de meesten komen immers uit Amerika). Ik koos voor Kudu, een soort Antilope. Heerlijk gegeten! Onderweg naar het schip heb ik nog wat Biltong gekocht, een typische Zuid-Afrikaanse Delicatesse. Het is gedroogd en gekruid vlees. Volgens mij wordt het voornamelijk als snack gegeten. Deze week in Durban Vanaf morgen word ik verder ingewerkt in mijn functie. Het afgelopen jaar is het schip niet operationeel geweest, dus heel wat procedures en werkzaamheden zijn wat verwaterd of veranderd. Ik heb begrepen dat er heel wat zaken gereorganiseerd moeten worden. Verder zal morgen voornamelijk staan in het teken van voorbereidingen voor de tocht naar East London. De vaart duurt ongeveer 20 tot 24 uur. Ondertussen in Hardinxveld Ondertussen is Eline deze week thuis met Mees en Siebe. De voorbereiding in Nederland gaan ook gewoon door. Gisteren heeft Eline nog voor 6 maanden aan luiers besteld en worden steeds meer dozen ingepakt. Lieve groet vanuit Durban, Johan